سلام و درود!🌱
من سارا طالبیان مشهدی هستم.
همیشه برایم جالب بود که چرا بعضی فضاهای شهر لبریز از زندگی‌اند و آدم دلش می‌خواهد لحظه‌های بیشتری را در آن بگذراند، اما بعضی دیگر سرد و بی‌روح‌اند. همین پرسش‌ها مرا به سوی شهرسازی کشاند و امروز دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری‌ام.

برای من، شهر همانند کتابی است: خیابان‌هایش جمله‌اند، ساختمان‌هایش کلمه‌اند و آدم‌ها، معنای ژرف آن. اما قصه‌ی شهر تنها به این‌ها ختم نمی‌شود؛ مهم‌تر از همه این است که چگونه در دل همین فضاهای ساده و روزمره، می‌توان کیفیت زندگی را ارتقا داد و پیوندی دوباره میان انسان، طبیعت و شهر آفرید.

در مسیر تحصیل، فرصت داشته‌ام کارهای عملی و حرفه‌ای متفاوتی مرتبط با رشته‌ام انجام دهم؛ از پروژه‌های طراحی شهری و فعالیت‌های میدانی گرفته تا پژوهش‌های مختلف و مطالعات اجتماعی. همچنین تجربه‌ی حضور در کارگاه‌ها و فعالیت با کودکان را داشته‌ام و این تجربه‌ها باعث شد تا یادگیری و خلاقیت را در عمل واقعی لمس کنم.

من باور دارم آموختن تنها در کتاب و کلاس خلاصه نمی‌شود؛ تجربه‌ی راستین در گفتگو با آدم‌ها شکل می‌گیرد و چه کسانی بهتر از کودکان؟ آنان با نگاه روشن و خلاق خود، شهر را از زاویه‌ای می‌بینند که ما بزرگ‌ترها شاید از یاد برده باشیم.

برای من، کودکان همان هم‌سفرانی‌اند که می‌توانند قصه‌ی شهر را با رنگ، خنده و خیال دوباره بسازند و این آغاز سفری است به دل شهرها؛ سفری برای کشف دوباره‌ی زندگی.

و شاید روزی، شهری بسازیم که نه فقط فضا، که قلب‌ها را هم گرم کند.🌍🏙✨