زادهی شهر قلمدانهای مرصع ،شهر فیروزه وخیام ،
سرزمین کهن شعر و ادب هستم.
آنچه در خاطرم ثبت شده است کودکی
مملو از شوروشوق، بازی و دویدنهای بیامان همچو آهو و پریدنهای از لب جوی و…. است، بزرگترین تفریح و سرگرمی من هم کتاب بود وخواندن…
اهل شهر خیام وعطار که باشی عاشق شعر و ادبیات هم میشوی، دوستدار عرفان و منطق
هم میشوی و در دانشگاه کارشناسی ریاضی کاربردی میخوانی.
فهمیدم عمر کوتاه است.
وفرصت نگاه کردن از تمام پنجرههای زندگی را ندارم.
تصمیم گرفته‌ام فقط از یک پنجره نگاه کنم.
پنجرهی عشق به فرزندان ایران زمینم .
و۱۷سال است که عبادت برای من یعنی نگاه کردن به صورت پاک و معصومانهی فرزندان ایرانم. در مدارسی چون شمس، هوش برتر و واله افتخار همکاری داشتهام….
خالق مهربانم را میستایم که مرا دلبستهی بیآلایشترین آفریدههای خود کرده است.
همین که تا پایان عمر بدانم که توانستهام عشق و هستیام را نثار وجود نازنین فرزندان سرزمینم کنم و برایشان مفید باشم مرا بس است.
