با هر نفس درود…

فاطمه حسینی هستم متولد اسفند ماه ۱۳۸۰

هرچند بزرگسال شدن یک حالت ذهنیه نه واقعیتی در زندگی اما معمولا از سال و ماه تولدمون یاد می کنیم.

دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران هستم‌. مشغول به یادگیری و کار با اعداد و ارقام…

به واسطه یکی از اساتید دانشگاهم به دبستان مهارت معرفی شدم.

مدت هاست که فهمیدم شازده کوچولو درست میگه: آدم‌بزرگ‌ها واقعا عاشق عدد و رقم اند. وقتی با اون ها درباره یه دوست تازه حرف بزنی، هیچوقت ازتون در مورد چیزهای اساسی سوال نمی‌کنن، هیچوقت نمی‌پرسن آهنگ صداش چطوره؟ چه بازی‌هایی رو دوست داره؟ پروانه جمع می‌کنه یا نه؟

می‌پرسن چندسالشه؟ چندتا برادر داره؟ وزنش چقدره؟ پدرش چقدر حقوق می‌گیره؟

و خیلییی جالبه که بعد از دریافت پاسخ این سوالات خیال می‌کنن طرف رو شناختن!

خب خیلی خوشحالم که می تونم نزدیک به دنیای بچه های مهارتی باشم، دنیایی که فکر می کنم برمبنای آزاداندیشی و کنجکاوی سیری ناپذیر هست.

امیدوارم امسال در کنار خانم مودودی بیاموزیم، تجربه کسب کنیم بعد از هر تجربه ای نقطه ای بذاریم و بریم سر خط!